Marjo Brenters over Riesjard Schropp
Op volle kracht kijken
Op de foto's van Riesjard Schropp stapt de wereld net uit bad, opgefrist en schoongeboend. Precies op het moment dat de handdoek valt drukt Riesjard af. Een flatgebouw* in Breda-Noord, verguisd om zijn lelijkheid, krijgt bij Riesjard een soort glans en wordt iets bijzonders. Alsof het eindelijk geaccepteerd wordt zoals het is. Het beeld is onbeweeglijk en toch is er van alles te beleven. De man die zijn kleedje klopt domineert de enorme foto en levert daarmee een spanning die eigenlijk onverklaarbaar is. Is het die gewone menselijke actie temidden van al die harde materialen? Of is het de ontdekking dat er echte mensen wonen in deze ongenaakbare rechthoek?
Mysterieus
Pratend met Riesjard kom ik er achter hoe hij te werk gaat. Hij is een echte toeschouwer die zich open en zonder vooroordelen concentreert op zijn onderwerp. “Ik streef ernaar onder de indruk te raken van mijn onderwerp en ga dan door met fotograferen tot ik alles eruit gehaald heb, tot ik er letterlijk klaar mee ben. Dat vereist een hoge mate van concentratie. Er is niks mysterieus aan, gewoon op volle kracht kijken en alle details willen zien. In mijn opdrachten werk ik documentair. Ik ga uit van wat er is en probeer daar de positieve dingen uit te halen. Dat zit ook in mijn levensvisie, ik kan blij zijn met wat er is.”
Spel
De missie van Riesjard is om u en mij onder de oppervlakte te laten kijken. Zijn foto's van de brandweerkazerne* getuigen daarvan; detail na detail blijkt mij als argeloze fietser te zijn ontgaan. Wat een rijkdom heeft zo'n gebouw plotseling! Ook in zijn soms levensgrote natura morta foto's zag ik altijd vooral sfeer, terwijl ik, nu ik beter kijk, een combinatie zie van echt en nep: gedroogde herfstbladeren* liggen tussen namaakvarens, en de prachtige rode rozen blijken van plastic. De gele tulpen* heb ik altijd als een opzettelijk nepplaatje opgevat, maar ook hier zijn echte tulpen gemengd met neptulpen. De combinatie van de knalblauwe achtergrond met het geel en groen van de bloemen doet de kijker op het verkeerde been belanden. “Ik speel graag een spel met de werkelijkheid,” bevestigt Riesjard. “Mensen nemen zoveel dingen voor waar aan. Terwijl er veel meer te zien is als je maar écht zou kijken!”
Rijkdom
“Ik ben eigenlijk een gewone ambachtsman,” zegt Riesjard. “Maar ik maak wel heel persoonsgebonden werk. Als ik in een flow bezig ben, in de goeie concentratie zit en alles zie wat er te zien valt, kan ik ontzettend blij zijn met mijn vak. De foto van het Pantheon* is een goed voorbeeld. Die is heel bijzonder geworden, terwijl het een van de meest gefotografeerde gebouwen ter wereld is. Misschien is dat kunst, maar die classificatie vind ik niet van belang. Het grootste deel van mijn werk bestaat uit opdrachten en ik vind het zeer bevredigend dat ik in afstemming met mijn opdrachtgevers voor hen precies de goeie foto's probeer te maken. De afwisseling met mijn vrije werk biedt mij extra rijkdom en houdt mijn geest scherp.”
Achtergrond
Riesjard Schropp verliet op zijn 18e jaar het gymnasium om aan de Sint Joost Akademie in Breda een opleiding fotografie te gaan volgen. De foto's van Willem Diepraam waren zijn grote voorbeeld: daarop is te zien dat je met fotografie iets van jezelf en van je opvattingen kunt overdragen aan anderen. Riesjards interesse in de natuur- en milieuproblematiek dateert uit die tijd en is altijd bij hem gebleven. Energie en alles wat daarmee samenhangt is een van zijn specialisaties geworden: van kerncentrale tot wind- en zonne-energie. Hij bouwde zelf zijn atelier* in de achtertuin van zijn eeuwenoude huis in hartje Breda, waarbij hij zonnepanelen integreerde in het dak. Architectuur is een andere liefde van hem, direct gevolgd door de 'levende' natuur. Voor meer informatie kunt u contact opnemen met Riesjard.
Marjo Brenters
tekstschrijfster, Breda
www.marjobrenters.nl
 |
 |
 |
 |
 |
 |